การตรวจหาไวรัสแอนติบอดีโดยตรง

ชุดของวิธีการเหล่านี้ได้รับการทดสอบโดยใช้แอนติเจนของไวรัสจำเพาะในการตรวจหาแอนติบอดีในซีรัมของผู้ป่วย รวมถึงการตรวจหาแอนติบอดี IgM และการวัดแอนติบอดี IgGแอนติบอดี IgM จะหายไปในหลายสัปดาห์ ในขณะที่แอนติบอดี IgG ยังคงมีอยู่เป็นเวลาหลายปีการวินิจฉัยการติดเชื้อไวรัสทำได้สำเร็จทางซีรั่มโดยแสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นของระดับแอนติบอดีต่อไวรัสหรือโดยการสาธิตแอนติบอดีต้านไวรัสของคลาส IgMวิธีการที่ใช้รวมถึงการทดสอบการทำให้เป็นกลาง (Nt) การทดสอบการตรึงส่วนประกอบ (CF) การทดสอบการยับยั้ง hemagglutination (HI) และการทดสอบ immunofluorescence (IF) การทดสอบ hemagglutination แบบพาสซีฟและ immunodiffusion

A. การทดสอบการทำให้เป็นกลาง

ในระหว่างการติดเชื้อหรือการเพาะเลี้ยงเซลล์ ไวรัสสามารถยับยั้งได้ด้วยแอนติบอดีจำเพาะและสูญเสียความสามารถในการแพร่เชื้อ แอนติบอดีชนิดนี้ถูกกำหนดให้เป็นแอนติบอดีที่เป็นกลางการทดสอบการทำให้เป็นกลางคือการตรวจหาแอนติบอดีที่ทำให้เป็นกลางในซีรัมของผู้ป่วย

B. การทดสอบการตรึงเสริม

การทดสอบการตรึงส่วนประกอบเสริมสามารถใช้เพื่อค้นหาการมีอยู่ของแอนติบอดีจำเพาะหรือแอนติเจนในซีรัมของผู้ป่วยการทดสอบนี้ใช้เซลล์เม็ดเลือดแดงของแกะ (SRBC) แอนติบอดีต่อต้าน SRBC และส่วนประกอบ ร่วมกับแอนติเจนจำเพาะ (หากมองหาแอนติบอดีในซีรัม) หรือแอนติบอดีจำเพาะ (หากมองหาแอนติเจนในซีรัม)

C. การทดสอบการยับยั้ง Hemagglutination

หากความเข้มข้นของไวรัสในตัวอย่างสูง เมื่อตัวอย่างผสมกับ RBC จะเกิดโครงข่ายของไวรัสและ RBCsปรากฏการณ์นี้เรียกว่า hemagglutinationหากมีแอนติบอดีต่อต้าน hemagglutinins จะป้องกันไม่ให้เกิด hemagglutininationในระหว่างการทดสอบการยับยั้ง hemagglutination ซีรั่มเจือจางแบบอนุกรมจะผสมกับไวรัสในปริมาณที่ทราบหลังจากการฟักไข่ RBCs จะถูกเพิ่มและผสมทิ้งไว้หลายชั่วโมงหากยับยั้ง hemagglutination เม็ด RBCs จะเกิดขึ้นที่ด้านล่างของหลอดหากไม่ยับยั้ง hemagglutination จะเกิดฟิล์มบางขึ้น